Ciało silnie wygrzbiecone, krępe, bocznie ścieśnione. Brak wąsów. Łuski duże, 31-55 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa wysoka z 17-25 promieniami. Jej górna krawędź jest wypukła. Pierwszy promień miękki, giętki, na tylnej krawędzi lekko piłkowany. W płetwie odbytowej 8-11 promieni. Płetwa ogonowa lekko wcięta. Zęby gardłowe jednorzędowe, 4-4. Na pierwszym łuku skrzelowym 23-33 wyrostki filtracyjne. Grzbiet brązowawy z zielonym połyskiem. Boki jaśniejsze, żółtawobrązowe. Strona brzuszna od żółtawej do brudnobiałej. Na trzonie ogona ciemna plama. Długość 20 do 35 cm. maksymalnie 50 cm.
Od Anglii po wschodnią Rosję, zazwyczaj w płytkich, zarośniętych roślinnością wodną małych zbiornikach i jeziorach. Z powodzeniem wsiedlony w wielu miejscach, np.: w Hiszpanii.
Bardzo plastyczna ryba karpiowata, wytrzymująca silne zanieczyszczenia wody oraz wysokie deficyty tlenu. Okres zimowy spędza zagrzebana w mule, zapadając w swoistą śpiączkę zimową. Również zagrzebuje się w nim, gdy zamieszkiwany przez nią zbiornik wodny zaczyna wysychać. Tarło - w maju i czerwcu. Gotowe do rozrodu ryby gromadzą się w płytkich, obficie porośniętych podwodną roślinnością miejscach; Kleista ikra o średnicy 1-1,5 mm (150000-300000) przyczepia się do roślin. Okres inkubacji trwa 3-7 dni. Dojrzałość płciową ryby uzyskują przy długości 8-15 cm w 3-4 roku życia.
Rośliny wodne i małe zwierzęta denne (zwłaszcza larwy ochotkowatych i jętek).
Czy wiesz, że... inne, czasami całkowicie zapomniane nazwy karasia to... japończyk, japoniec, karaska i bąk.
Karaś potrafi wytrzymać ekstremalnie niekorzystne warunki środowiskowe, jednak wówczas przybiera tzw. formę głodową, często spotykaną w ubogich, dystrogficznych, leśnych zbiornikach.
Zgodnie z Regulaminem Amatorskiego Połowu Ryb PZW nie posiada wymiaru ani okresu ochronnego.
Szczupak
Lin. Org nazwa: Tinca tinca
Inne nazwy: pszenicznik, oczeretniak oraz kaliniak.
Rodzina: karpiowate
Występowanie: Muliste, porośnięte wody Europy, poza Islandią, pólnocną Szkocją, Skandynawią, Grecją i Krymem. Spotykany również na Syberii.
Ciało: Pokryte drobnymi łuskami o zielonkawo-złotym kolorze. Poziomy twór gębowy z małymi wąsikami po bokach.
Długość ciała: 70 cm
Ciężar: 6 kg
Odżywianie: Drobne zwierzęta żyjące na dnie
Rozmnażanie: Tarło od połowy czerwca. Na 0,5 kg masy samicy przypada 300 tys. jaj, które są przylepiane do roślin. Wylęg następuje po 3 dniach.
Tryb życia: Aktywne nocą. Zimuje w mule.
Dojrzewanie: Po 3 – 4 latach
Znaczenie gospodarcze: Ryba hodowlana, ozdobna
Ochrona:
Wymiar ochronny dla lina wynosi 25 cm.
Słonecznica
Budowa zewnętrzna: Ciało wrzecionowate, bocznie nieco spłaszczone; łuski duże, srebrzyście lśniące, łatwo odpadające (44 do 48 wzdłuż ciała). Górnie ustawiony, mały otwór gębowy; spiczaste zakończenie szczęki dolnej wchodzi w płytkie zagłębienie szczęki górnej. Niepełna linia boczna zaznaczona jest jedynie na 7-12 łuskach. Krawędź brzucha pomiędzy płetwami brzusznymi a płetwą odbytową w formie kila. Zęby gardłowe jedno- lub dwurzędowe, 5-4. Grzbiet od koloru brązowawego do oliwkowego. Boki intensywnie srebrzyste z niebieskawym połyskiem, brzuch białawy. Wzdłuż ciała biegnie długa niebieska smuga, szczególnie wyraźna na trzonie ogonowym. Długość 6-9 cm, samice (maksymalnej długości do 12 cm) są nieco większe od samców.
Czy wiesz, że... inne, czasami całkowicie zapomniane nazwy słonecznicy to... błyskawka, błyskotka, kaczoryna, olszówka oraz owsianka.
Leucaspius delineatus - Słonecznica
Występowanie: Małe zbiorniki wodne lub drobne, wolno płynące cieki od dorzecza Renu po dorzecze Uralu i zlewisko Morza Kaspijskiego.
Tryb życia: Mała, stadna ryba niezwykle odporna na klimatyczne oddziaływania. Zwykle trzyma się blisko powierzchni wody wśród gęstego porostu przybrzeżnej roślinności. Okres tarła od kwietnia do czerwca. Za pomocą krótkiego pokładełka samica przykleja składaną ikrę (o średnicy 1 mm) kolistymi lub spiralnymi rzędami do łodyg roślin. Do czasu wyklucia się larw (po 9-12 dniach) samiec pilnuje złożonej ikry i opiekuje się nią. Słonecznice uzyskują dojrzałość płciową pod koniec pierwszego roku życia.
Odżywianie: Plankton zwierzęcy i roślinny, owady trafiające z powietrza do wody.
